- Szczegóły
-
Opublikowano: 07 październik 2016
Dnia 30 września w Czytelni Biblioteki Publicznej odbył się wernisaż wystawy czasowej „Z szacunku do przodków. Ludzie, którzy tworzyli historię Ziemi Świebodzińskiej”, w którym uczestniczyli uczniowie Powiatowego Zespołu Szkół Technicznych
i Zawodowych oraz Liceum Ogólnokształcącego im. Henryka Sienkiewicza w Świebodzinie.
Wystawa ukazuje sylwetki światłych ludzi z naszego regionu, którzy poprzez swoją twórczość zasłużyli się dla kultury naszego miasta. Ekspozycja składa się z kilku części, podzielonych na dziedziny: literaturę, malarstwo, muzykę, historię, religię i medycynę.
Wśród przedstawionych postaci znalazła się Anna Louisa Karschin, wybitna poetka epoki oświecenia, której wiersze, poematy i hymny budziły ogromny podziw. Kolejną zaprezentowaną osobą jest Krzysztof Kaldenbach, wybitny poeta łaciński, niemiecki i polski. Opublikował on poetycki zbiorek swoich refleksji z podróży na Śląsk w roku 1649 doWschowy i Świebodzina. Znalazł się w nim utwór "Przyjazd do Świebodzina”. Kaldenbach wspomina w tekście świetność miasta w czasach młodości: mury obronne, basteje, fosę, a także rynek i małe uliczki oraz kościół w centrum miasta. Przedstawiono również Gustawa Adama Łapszyńskiego, który dał się poznać jako aktywny działacz kultury, a także wspaniały dziennikarz i autor legendy: „O zbójcach, kacie i strasznych mieszczanach”. Eberhard Hilscher zasłużył się w dziedzinie literatury jako pisarz, eseista i krytyk literacki, a jego twórczość w dużej części została przeniesiona do Muzeum Regionalnego w Świebodzinie, gdzie powstała Biblioteka Eberharda Hilschera.
Malarstwo reprezentują: Robert Balcke oraz Alfred W.G. Knispel. Pierwszy z nich chętnie malował targi na rynku w Świebodzinie. Artysta był świadkiem zmian architektonicznych w obrębie rynku, kiedy to w początkach XX wieku charakterystyczna niegdyś zabudowa podcieniowa ustępowała miejsca nowoczesnym kamienicom. Znane są jego liczne ujęcia szeregu drewnianych domów podcieniowych pierzei północnej, z których zaledwie kilka przetrwało do czasów II wojny światowej. Pejzaże Alfreda W.G. Knispela natomiast podkreślają piękno okolic Świebodzina. Wśród osób zasłużonych w dziedzinie muzyki znaleźli się: Martin Agricola, Jan Sobociński oraz Edmund Wilgocki. M. Agricola był kompozytorem, kantorem i teoretykiem muzyki, jego utwory popularne są na całym świecie, m.in. w Europie, USA i Japonii. Od 2004 do 2014 roku w Świebodzinie organizowano Międzynarodowy Festiwal Muzyczny im. Marcina Agricoli, który stał się bez wątpienia jednym z najważniejszych wydarzeń kulturalnych miasta. W rękach Jana K. Sobocińskiego spoczywało przez ponad 20 lat kierownictwo chóru "Harfa". Prowadził też chór przy Spółdzielni "Przemysł Drzewny". Hejnał świebodziński, który codziennie w południe wybrzmiewa z wieży ratuszowej został skomponowany przez Edmunda Wilgockiego. Wielką pasją Gustava Zerndta, syna mistrza sukienniczego było poznawanie interesujących zakątków najbliższej okolicy oraz gromadzenie pamiątek przeszłości. Dzięki temu został założycielem muzeum, otwartego 16 września 1903 roku. Jest również autorem szkiców krajoznawczo-historycznych o Świebodzinie oraz artykułów dotyczących dziejów zamku świebodzińskiego. Najbardziej zasłużoną osobą dla naszego miasta w dziedzinie medycyny jest niewątpliwie znany i ceniony nie tylko w Polsce, ale i na świecie dr Lech Wierusz. W latach 1951-1982 kierował ośrodkiem w Świebodzinie, noszącym początkowo nazwę Zakładu Leczniczo-Wychowawczego dla Dzieci Kalekich, a następnie Lubuskiego Ośrodka Rehabilitacyjno-Ortopedycznego (LORO). W krótkim czasie rozbudował i postawił na najwyższym poziomie lecznictwo rehabilitacyjne i ortopedyczne w ośrodku świebodzińskim. Pomimo trudności, jakie piętrzyły się w dostosowaniu zakładu do potrzeb dzieci kalekich, dr Wierusz przebudował go, wyposażył w sprzęt i instrumenty salę operacyjną. Zadbał nie tylko o pomoce rehabilitacyjne i leczenie dzieci, lecz także regularną naukę w przyzakładowej szkole podstawowej i średniej. Do Świebodzina zjeżdżali się lekarze z całego świata, by podpatrzeć jak przywraca się nadzieje ludziom upośledzonym ciężkim kalectwem oraz poznać dorobek naukowy ośrodka i osobisty dra Wierusza. W 1985 r. nadano mu tytuł „Świebodzinianina 40-lecia”. Przedstawiono również sylwetkę Sylwestra Zawadzkiego, polskiego duchownego rzymskokatolickiego, prałata, budowniczego i kustosza Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Świebodzinie. Był on głównym inicjatorem i pomysłodawcą budowy Pomnika Chrystusa Króla w Świebodzinie, którego budowę rozpoczęto w 2001 r., a ukończono w 2010. Statua pomnika była wówczas najwyższą rzeźbą przedstawiającą Jezusa Chrystusa na świecie. W 2006 r., w uznaniu zasług dla społeczności lokalnej ks. kanonik Sylwester Zawadzki został uhonorowany tytułem "Honorowego Obywatela Miasta Świebodzina".
Każda z postaci, która została zaprezentowana na wystawie, znacząco zasłużyła się dla naszego miasta, wpisując się w historię Świebodzina. Dzięki tym ludziom mamy okazję poznać kulturę i historię miasta sprzed lat, a nawet wieków. Spuścizna po nich stała się trwałym pomnikiem ich dokonań, które nie runą nawet z upływem lat, bowiem zostaną zachowane we wspomnieniach potomnych. Doskonałe odzwierciedlenie znajdują tutaj słowa antycznego poety lirycznego, Horacego: „Non omnis moriar” (nie wszystek umrę), pochodzące z wiersza „Exegi monumentum”.
Wystawę można oglądać w Czytelni Biblioteki Publicznej w Świebodzinie do końca 2016 roku. Serdecznie zapraszamy wszystkich zainteresowanych.
Luiza Gordzelewska
Biblioteka Publiczna w Świebodzinie